Afscheid nemen doet pijn...
Dat weet ik wel...
En toch word ik er weer door overvallen!
Saying goodbye hurts...
I know...
And still it comes as a surprise!
Dit is onze Siepie.
Vanaf woensdag zat hij niet zo lekker in zijn velletje...
Hij leek ineens schuw en at niet meer...
Maar ja, als je hem riep kwam hij wel en even aanhalen en de spin-motor ging op volle toeren!
Vanaf gister reageerde hij eigenlijk niet meer...
Je hoopt dat het vanzelf over gaat...
En je weet eigenlijk wel dat dat niet zo is...
Misschien stopt zijn hartje vanzelf wel maar een gezond katertje van pas 2½ geeft niet zomaar op...
Dus vanavond toch maar naar de dierenarts voor zijn laatste prikje...
En nu is de hele wereld gewoon even... Niet leuk!
This is our Siepie.
Since Wednesday he wasn't feeling very well...
He was scared and stopped eating...
But if you called his name he came over and started snorring very loudly again!
Since yesterday he stopped reacting...
Still you have hope it goes away...
Even while you know it wont...
Maybe his heart will stop beating on it's own but you know a healthy young cat won't give up just like that...
And so we went to the vet tonight for his last shot...
And now the world is... Not fun!
