Terwijl we nog bijkomen van de schrik dat Teus echt astma heeft,
wat we eigenlijk diep van binnen misschien wel wisten maar toch was het al ruim twee jaar geleden sinds zijn vorige aanval dus kwam het onverwachts,
mocht ik de uitslag van Zara's onderzoeken ophalen deze week...
While we're still adjusting to the fact Teus really has asthma,
which we knew deep inside but still it has been over two years since the last time
he was this short of breath so it came kind of out of the blue,
I was invited to pick up the test-results of Zara...
En ook dit was zo'n geval van eigenlijk wist ik het wel maar toch zakt de vloer even onder je voeten weg als het werkelijk bevestigd word...
In this case we also knew it but still it felt like someone just hit me in the face when they confirmed it...
Dit schatje blijkt een heuse ADD-er te zijn.
En dan?
Kies ik voor medicatie? Nee!
Hou ik minder van mijn kind? Nee!
Iets meer accepteren en begeleiden? Ja!
This sweetheart has ADD.
And then?
Choose medicines? No!
Love her less? No!
A bit more accepting and guiding? Yes!
Eigenlijk is er niets veranderd!
Het moet alleen even een plekje krijgen in mijn hoofd,
je wil dat je kinderen zonder problemen gelukkig oud worden
en dat gaat ons heus wel lukken!
In the end nothing has changed!
It just needs to get a place in my head,
I want my children to grow old happy
and we will make it work!
